MEHMET TAŞTEKİN : YAŞAYAN DEĞERLER

MEHMET TAŞTEKİN : YAŞAYAN DEĞERLER

Bir toplum yaşayan değerleriyle kimliğini korur ve yaşayan değerleriyle güven vermeye devam eder.

Bütün dünyayı kendine modern köle yapmak için oyun kuranlar; taşeronları eliyle de o toplumun toplumsal değerlerini değiştirmek için türlü türlü sihirli çubuklarını kullanırlar ve toplumları önce yozlaştırır sonra da köle gibi kullanırlar.

Anadolu’muzun bir bölgesinde yük taşımada kullanılan eşekleri yaşlanınca ormana atarlar ve orman doğa kanunu gereği onu kendi içinde imha eder. Evin Büyük oğlu bir gün “baba! eşek kör oldu. Dağa bırakalım mı?” der. Baba seslenir: “oğlum ben hastalanınca beni de mi dağa bırakacaksınız?” Ortalığı buz keser, sessizlik oluşur ve 2 yıl boyunca o kör eşeğe bakarlar ve öldüğünde evin yakınlarına gömerler.

Babasının bu adaletli davranışı küçük oğlan da öyle derin izler bırakır ki, oğlan hukuk fakültesini seçer, okur babası gibi adil davranan ve kararlarında adaleti tam temsil eden biri olarak hayatını devam ettirir. Evinde erdem ve yaşayan değerler geçerlidir. Evlenir çoluk çocuğu olur. Kendi oğlu bir gün “baba matematik ten 15 sorudan 14 ünü yaptım, isteseydim yanımda oturan arkadaşım o bilemediğim soruyu doğruyu yapmıştı onu da ondan kopya cekebilirdim, ama çekmedim.”der. Hakim baba odaya girer ve sessizce mutluluktan ağlar. Yaşayan değerler adalet ve güven eksenli ise işte o değerler; toplumu toplum yapan en temel unsurlardır. Al oğlum, çal oğlum, döv oğlum, söv oğlum çoğalırsa ki çoğaldıkça çoğalıyor, adalet te topal bacak gibiyse vah bize yazık bize. Hayatın ve toplumun sermayesi, yaşayan değerleri adalet ve güven eksenli olmak zorundadır. Güven aynı zamanda kırık bir aynaya da benzer, bir defa kırıldığında ise hep çizik gösterir. Güvenilen insan en güzel insandır.

Selam ve dua ile