Mehmet Taştekin : Öfkesiz Hayat

Öfke üzerine daha önceleri bir çok yazı yazdığım halde; bu günkü yazımız öfke konulu olmasına rağmen, özellikle bağırma nedenlerini ve sonuçlarını çok güzel anlatan bir yazıdır. Güzel dersler çıkarabilmemiz ümidiyle okuyalım.

“Hintli bir Bilge, öğrencileri ile gezinirken; Ganj nehri kenarında birbirlerine öfke içinde bağıran bir aile görür. Öğrencilerine dönüp, “İnsanlar neden birbirlerine öfke ile bağırırlar?” diye sorar.

Öğrencilerden biri: “Çünkü sühunetimizi kaybederiz” deyince,

Bilge: “Ama öfkelendiğimiz insan yanı başımızdayken neden bağırırız? O kişiye söylemek istediklerimizi daha alçak bir ses tonu ile de aktarabilecek iken neden bağırırız?” diye tekrar sorar.

Öğrencilerden ses çıkmayınca da anlatmaya başlar: “İki insan birbirine öfkelendiği zaman, kalpleri birbirinden uzaklaşır. Bu uzak mesafeden; birbirlerinin kalplerine seslerini duyurabilmek için daha çok bağırmak zorunda kalırlar.
Ne kadar çok öfkelenirlerse, arada açılan mesafeyi kapatabilmek için de o kadar çok bağırmaları gerekir.” Der.

“Peki, iki insan birbirini sevdiğinde ne olur?” Diye tekrar sorar ve cevaplandırır:
“Birbirlerine bağırmak yerine sakince konuşurlar, çünkü kalpleri birbirine yakındır, arada mesafe ya yoktur, ya da çok azdır.” Der.

“Peki, iki insan birbirini daha da fazla severse ne olur?” diye sorduğu soruya da kendi cevap verir: “Artık konuşmazlar, sadece fısıldaşırlar. Çünkü kalpleri birbirlerine daha da yakınlaşmıştır.
Artık bir süre sonra konuşmalarına bile gerek kalmaz, sadece birbirlerine bakmaları yeterli olur.
İşte birbirini gerçek anlamda seven iki insanın yakınlığı böyle bir şeydir.” Der.

Daha sonra Bilge öğrencilerine bakarak şöyle devam eder:”Bu nedenle tartıştığınız zaman kalplerinizin arasına mesafe girmesine izin vermeyin. Aranıza mesafe koyacak sözcüklerden ve öfkeden uzak durun.
Aksi takdirde mesafenin arttığı öyle bir gün gelir ki, geriye dönüp birbirinize yakınlaşacak yolu dahi bulamayabilirsiniz.” Der.

Öfkenin, kontrolden çıktıktan sonra yıkıcı bir etkiye sahip olduğunu, çevrede ve kişide kalıcı etkilere sebep olduğunu da asla unutmayalım!

Lütfen yaşantılarımızda: “Öfkesiz hayat, çok rahat” sözcüğü de sloganımız olsun!

Selam ve dualarda buluşmak dileğimizle!